так короче
Я запальваю гэты агеньчык у памаць аб Віктару Ганчару, Анатолю Красоўскаму, у памяць аб Зьміцеры Завадскім і Юрасю Захаранка.
Я запальваю гэты агеньчык, бо я ведаю, што Аляксандр Казулін, Цімафей Дранчук, Мікалай Астрэйка, Зьміцер Дашкевіч, Павел Севярынец, Вячаслаў Сіўчык, Артур Фінькевіч і многа хто іншы, хто зараз знаходзіцца за кратамі, не рабілі нічога такога, что закранула б іхняе сумленне.
Я запальваю гэты агеньчык таму што я супраць выкрадання людзей, я супраць паліцэйскай дзяржавы, я супраць вынішчэння беларускай культуры, я супраць палітычных арыштаў, я супраць той папсы і гапаты што прапагандуе нам улада, я супраць улады дыктатара.
Я запальваю гэты агеньчык, бо я ведаю, што Аляксандр Казулін, Цімафей Дранчук, Мікалай Астрэйка, Зьміцер Дашкевіч, Павел Севярынец, Вячаслаў Сіўчык, Артур Фінькевіч і многа хто іншы, хто зараз знаходзіцца за кратамі, не рабілі нічога такога, что закранула б іхняе сумленне.
Я запальваю гэты агеньчык таму што я супраць выкрадання людзей, я супраць паліцэйскай дзяржавы, я супраць вынішчэння беларускай культуры, я супраць палітычных арыштаў, я супраць той папсы і гапаты што прапагандуе нам улада, я супраць улады дыктатара.
-
-
17.09.2006 в 16:29у цёмным лесе, дзе сцяжынкі гінуць,
ніводнае нябачна дзе душы,
дзе толькі рэдкія звяры сляды пакінуць,
жыллё пабудавалі мурашы.
і вось ў адным з такіх слядоў смярдзючых,
які быў угнаеннем (сярод нас)
з’явіўся “мошчный прэдсядацель кучы”,
пляшывы і спартыўны підарас.
увесь ў гаўне, як лыцар ў жалезе,
па мошчах памяркоўных мурашоў,
навобмацак гаўнюк кудысці лезе,
ніхто ж не запярэчыць: “нах пайшоў!”
Ну а мужык-мураш дзяўбе фіранку,
Кухонны Чэ Гевара і змагар,
да вечара ж ён раб з самога ранку,
на кухні ў вечары - краіны ўладар.
і паліць свечкі барацьбіт упарта,
распырскваючы з лютасцю сліну,
штомесяц днём шаснаццатым, без жартаў,
на падаконніке вядзе сваю вайну.